Niestety, przekrojenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Taki sam efekt zauważymy, jeśli kolejne podzielenie tych magnesów przeprowadzimy na równe części. Ostatecznie otrzymamy cztery magnesy dwubiegunowe.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) oraz czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes jest jednym z najmocniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem oddziaływania magnetycznego na inne przedmioty.

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" i zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie siła pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami powoduje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty wabią inne przedmioty. W zależności od materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie obiekty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.

Ponadto, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może zyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, będąc w obrębie silnego magnesu. Jednak nie będą osiągać na stałe właściwości magnetycznych, o ile będą poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N i S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi oraz powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Magnesy charakteryzują się dwoma biegunami: północnym i południowym. Mają również właściwości magnetyczne, tworząc pole magnetyczne, które wabi inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Połączenie bieguna północnego (N) oraz południowego (S) na jednym magnesie stanowi dipol magnetyczny, odpowiedzialny za przyciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne przyciąganie magnesów, zależnie od sposobu ich przyłożenia. Zetknięcie magnesu neodymowego biegunem N do S spowoduje ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów nastąpi odpychanie z pełną siłą magnetyczną.